U lirskim isečcima iz svakodnevnog života, Mario Liguori govori univerzalnim jezikom ljubavi koji se, kao crvena nit, provlači kroz sećanja pripovedača i neosetno utkiva u njegovu prozu.

Krećući se uglavnom unutar trougla svoje lične geografije – Italija, Srbija, Švedska – Liguori uvodi čitaoca u različite mentalitete i društvene sredine, ne odustajući od mediteranskih tonova svog podneblja. Njegovi junaci su obični ljudi koji će setom i melanholijom osvojiti čitaoca i otkriti mu najskrivenije kutke ljudske duše.

Pitke, dirljive priče iz ove knjige svedoče o autorovoj ljubavi prema životu i ljudima, a njegova posvećenost srpskom jezičkom izrazu i umeće da srpskom čitaocu uspešno dočara sve nijanse i prelive u psihologiji njegovih književnih junaka – govore o jedinstvenoj i osobenoj pojavi u novijoj srpskoj književnosti.

„Svakako, atraktivan srpski pripovedač.“ 
– Draško Ređep.

„Ne radi se o tome da je Mario Liguori savladao srpski jezik. On je izmislio svoj srpski jezik.“
– Biljana Srbljanović

„Pojavom Marija Liguorija srpska kultura konačno dobija svoga Džozefa Konrada.“
– Dušan Veličković