Zadužbina Petra Kočića saopštila je da je nagradu „Kočićevo pero“ za zimu 2017. i godišnju nagradu „Kočićeva knjiga“ za 2017. godinu dobio vladika zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije.
Žiri u sastavu Nikola Vukolić (predsednik), Miljenko Jergović i Mladen Vesković saopštio je da je prestižnu nagradu „Kočićevo pero“ osvojila zbirka priča vladike Grigorija „Preko praga“, dok je istom piscu pripala i nagrada „Kočićeva knjiga“, koju Zadužbina dodeljuje za celokupno književno stvaralaštvo.
„Zbirka ’Preko praga’, napisana lijepim kočićevskim jezikom, jeste ispovijest duše autorove koja je i duša jednog pokoljenja suočena s velikim iskušenjima krajem prošlog vijeka: samim tim i istorija nacionalna i evropska viđena iznutra, kroz ljudske i porodične sudbine“, istakao je u obrazloženju predsednik žirija književnik Nikola Vukolić. Kad je reč o vladičinom celokupnom književnom delu, Nikola Vukolić je naglasio da „danas vladika Grigorije predstavlja jedno od značajnih imena našeg književnog prostora, čije je književno stvaralaštvo jedan veliki duhovni svetionik mudrosti u najboljoj tradiciji pripovjedača kao što su Petar Kočić, Ivo Andrić, Meša Selimović i drugi.“
Nagrade „Kočićevo pero“ i „Kočićeva knjiga“ biće svečano uručene laureatu u petak, 22. decembra 2017. godine u 12 časova u Kolarčevoj zadužbini u Beogradu.
Episkop zahumsko-hercegovački i primorski Grigorije (Durić) rođen je 1967. godine u Varešu, gdje je pohađao osnovnu i srednju školu. Srpsku pravoslavnu bogosloviju „Sveti Sava“ upisuje 1985. godine u Beogradu, a završava 1989, kada postaje student Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Zamonašen je 1992. godine u manastiru Ostrog, a potom sa tadašnjim episkopom zahumsko-hercegovačkim i primorskim Atanasijem (Jevtićem) odlazi u obnovljeni manastir Uspenja Presvete Bogorodice – Tvrdoš kod Trebinja. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu diplomirao je 1994, nakon čega od 1995. do 1997. boravi na postdiplomskim studijama u Atini. Iguman manastira Tvrdoš postaje 1996, a zatim i arhimandrit 1997. godine. U tron episkopa zahumsko-hercegovačkih i primorskih uveden 1999. godine. Na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu odbranio je 2014. godine doktorsku disertaciju pod naslovom „Relaciona ontologija Jovana Zizjulasa“ i time stekao zvanje doktora teologije.
Pored arhipastirskog rada, bavi se i pisanjem. Autor je knjiga „Dolazi čas i već je nastao“ (besede i razgovori, 2004), „Lazar“ (novela, 2008), „Priča o starom kralju“ (novela, 2009) i „Radost života“ (kolumne, 2010).