Književnik i prevodilac Ivan Ivanji izabran je za ličnost godine većinom glasova članova uredničkog kolegijuma nedeljnika Vreme. Kriterijum za nagradu je, kao i ranijih godina, doprinos unapređenju društvenih institucija u javnom interesu.
Uredništvo Vremena smatra da je Ivanji svojim neumornim radom i javnim istupima tokom 2016. godine dao nemerljiv doprinos afirmaciji antifašističkih i civilizacijskih vrednosti. „Životno iskustvo i delo Ivana Ivanjija, ali i njegova duboka istinoljubivost i humanost, bili su u ovoj godini jedan od retkih svetionika intelektualnog poštenja i odbijanja da pristane na laži i sve ostalo što sledi kao njihova posledica“, stoji između ostalog u saopštenju uredničkog kolegijuma.
Ivan Ivanji je književnik i prevodilac. Njegovi roditelji, oboje lekari, Jevreji, ubijeni su 1941. godine, a on se spasao bekstvom kod rođaka u Novi Sad. Tu je uhapšen u martu 1944. godine, posle čega je bio zatočen u koncentracionim logorima Aušvic i Buhenvald do aprila 1945. godine. Završio je srednju tehničku školu u Novom Sadu, posle toga studirao arhitekturu, a zatim i germanistiku u Beogradu. Preko 20 godina bio je prevodilac za nemački jezik Josipu Brozu Titu kao i drugim državnim i partijskim funkcionerima. Paralelno s karijerom pedagoga, novinara, dramaturga i brojnim funkcijama koje je obavljao u kulturnom životu Beograda i diplomatiji, Ivanji se bavio i književnošću i od rane mladosti objavljivao poeziju, prozu, eseje, bajke i drame. Njegovim najznačajnijim delima smatraju se romani „Čoveka nisu ubili“, „Dioklecijan“, „Konstantin“, „Justinijan“, „Na kraju ostaje reč“, „Preskakanje senke“, „Barbarosin Jevrejin u Srbiji“, „Guvernanta“, „Milijarder“, „Moj lepi život u paklu“ i „Balerina i rat“, kao i zbirke pripovedaka „Druga strana večnosti“ i „Poruka u boci“. Njegova dela prevođena su na nemački, italijanski, engleski, mađarski, slovački i slovenački jezik. S nemačkog i mađarskog jezika preveo je desetine knjiga i drama.