„Konstantinovo raskršće“ je istorijski roman Dejana Stojiljkovića, koji je izdavačka kuća Laguna objavila 2009. godine u ediciji Meridijan. Radnja romana smeštena je usred Drugog svetskog rata u Niš koji neočekivano postaje centar zbivanja veoma zamršene priče i velikih interesa. „Konstantinovo raskršće“ je roman utemeljen na istorijskoj istini i bavi se ozbiljnim temama poput odgovornosti pojedinca u ratu, ratnim zločinima, korenima zla na Balkanu, odnosom između paganizma i hrišćanstva. U intervjuima i tekstovima povodom knjige, autor je često navodio Nila Gejmena, Stivena Kinga, Dena Simonsa, Borislava Pekića i Slobodana Selenića kao glavne literarne uzore. Naročito je istican Pekić i njegov roman „Besnilo“. Prema Stojiljkovićevoj tvrdnji, „Konstantinovo raskršće“ ima strukturu identičnu ranijim romanima Stivena Kinga kao što su „To“, „Isijavanje“, „Kudžo“...
Roman „Konstantinovo raskršće“ podeljen je na tri dela, kojima prethode prolog i epilog, a veoma bitnu funkciju imaju citati na početku svakog dela. Ritam romana je takav da je prvi deo najduži sa poglavljima ujednačene dužine, dok je treći deo najkraći sa kratkim poglavljima i upadljivo malim prisustvom statičkih motiva. Često menjanje perspektiva, kao i klifhengeri na kraju svakog poglavlja, daju delu na dinamici i neizvesnosti.
Roman je za vrlo kratko vreme, mesec dana od datuma izdavanja (1. jula 2009), postao najprodavanija knjiga nekog domaćeg autora u Laguni. Drugo izdanje knjige objavljeno je početkom septembra 2009, treće neposredno pred 54. Beogradski sajam knjiga, a četvrto krajem 2009. godine. Do 2014. knjiga je došla do cifre od ukupno devetnaest izdanja i skoro 60.000 prodatih primeraka, a Laguna je objavila i posebno izdanje u tvrdim koricama sa ilustrovanim appendixom. Ovih dana u štampu je ušlo dvadeseto izdanje jednog od najčitanijih romana.
Roman je preveden na slovački, ruski, makedonski i engleski jezik, dok su otkupljena prava za švajcarsko i tursko tržište. Engleski prevod „Konstantinovog raskršća“ realizovan je kroz projekat „Srpska proza u prevodu“, koji podržava Ministarstvo kulture Republike Srbije. Makedonski prevod je izašao u izdanju kuće Kultura iz Skoplja, a ruski u izdanju kuće Azbuka iz Sankt Peterburga. Engleski prevod za američko tržište objavio je izdavač Bluming Tvig Buks iz Njujorka.
„Konstantinovo raskršće“ je roman koji je osvojio prestižnu nagradu „Miloš Crnjanski“ i nagradu za negovanje i afirmaciju književne tradicije Niša „Svetosavski pečat“, a ušao je u najuži izbor za Ninovu nagradu i u uži izbor za nagradu „Isidora Sekulić“. Roman se našao i na listi deset najvažnijih događaja u oblasti zabave u Srbiji u 2009. godini po izboru agencije Beta. „Konstantinovo raskršće“ je takođe nominovan i za dve međunarodne nagrade, našao se u širem izboru za nagradu IMPAK, a nominovan je kao srpski kandidat za nagradu „Balkanika“.
Autor je napisao i scenario po ovom romanu i adaptirao ga u strip. Predviđeno je da strip ima tri dela, od kojih su dva već objavljena. Prvi deo naslovljen „Konstantinovo raskršće: Kraljevstvo krvi“ objavljen je 2012, a drugi „Konstantinovo raskršće: Nasleđe predaka“ je objavljen 2013. godine. Oba dela je nacrtao Dragan Paunović, dok je u drugom delu gostujući crtač bio Aleksa Gajić. Poznati svetski strip teoretičar i kritičar Pol Gravet uvrstio je i prvi i drugi deo stripa u svoju godišnju listu najboljih svetskih stripova naročito pohvalivši Paunovićev crtež. Treći i poslednji deo stripa najavljen je za kraj 2014. i nosiće naslov „Konstantinovo raskršće: Nebo iznad Naisa“.
Roman „Konstantinovo raskršće“ je 2010. godine bio najčitanija knjiga u mreži narodnih biblioteka u Srbiji.