Krajem avgusta u ruhu Lagune izašla je knjiga „
Astragan“ koja je prvi put objavljena 1991. godine.
U prepoznatljivom stilu odličnog pripovjedača tada je stvorena ova priča o istoriji, politici, špijunaži, koja s godinama dobija na aktuelnosti.
Ko je čitao ovog autora zna da je njegovo prolaženje kroz istoriju specifično, originalno. Bez svrstavanja, bez osude, bez granica i u ovom romanu dobijamo domaću priču sa svetskom pozadinom.
Glavni lik Marko Delić je i protagonista i posmatrač. Rođen je u Beogradu 1953. Godine (baš kao i
Velikić) od oca bivšeg Udbaša i majke rođene Riječanke. Rastao je na dvije obale, ljeta provodeći kraj mora u Hrvatskoj, a zime u Beogradu.
Marko je profesor engleskog jezika bez zaposlenja i pisac. Prije odsluženja vojnog roka on odlazi na nekoliko mjeseci u London i tamo ostvaruje kratkotrajnu vezu sa Elom porijeklom Riječankom.
Po povratku u Beograd dobija nasljedstvo majčinih rođaka i odlazi tamo u nadi da će prionuti na pisanje i zaokružiti porodični ciklus života i snova.
„Snovi ponekad traju vekovima. Nasleđuju se od predaka kao i fizičke osobine, temperament, čežnje. Beskrajno je stablo mrtvih.“
U okruženju svog djetinjstva Marko će se igrom slučaja (da li?) preobraziti, dobiti dvojnika i otići novim putem – onim u koji je njegova majka rano posumnjala kada ga je odvela doktoru a on ga svrstao u „providne“. Ova dijagnoza kod izuzetno darovitih stvara predispozicije za genijalna djela.
I nije to sve, pominju se ovdje i dva Vladimira: Lenjin i Nabokov, potonulo srednjeevropsko carstvo, društvo hodača „Aphake“ (maslačak), te Astragansko krzno (krzno mladih jaganjaca iz Astrahana u Rusiji, veoma skupo krzno sa crno-sjajnom i kovrčavom vunom).
Kako to sve objedinjuje Velikić čitajte u „Astraganu“– romanu prepunom simbolike, sa primjesama drame i trilera.
Autor: Dijana Božović
Izvor: Delfi Kutak